تأثیر هوش هیجانی و فرهنگ یادگیری در سازمان بر رابطه بین رفتار رهبر و آمادگی کارکنان برای تغییر

شرایط پیچیدۀ رقابت و سیطرۀ نیروهای دانشی بر عرصۀ کسب‌وکار، چالش عمده‌ای را برای رهبران سازمان‌های امروزی به‌وجود آورده است. در چنین شرایطی بهره‌گیری از سبک‌های مناسب رهبری جهت تأثیرگذاری بر آمادگی کارکنان برای تغییر و همچنین تلاش برای ارتقای فرهنگ یادگیری در سازمان راه‌حل مناسبی قلمداد شده است. دراین‌میان، توانائی‌های فردی کارکنان و به‌ویژه توانایی آنها برای درک نیاز و پذیرش ضرورت تغییر که در قالب هوش هیجانی تبلور می‌یابد، می‌تواند بر شدت تأثیرگذاری دو عامل فوق بیفزاید. ازاین‌منظر، تحقیق حاضر در نظر دارد تا تأثیر سبک‌های رهبری بر آمادگی کارکنان برای تغییر را با بهره‌گیری از دو متغیر میانجی: هوش هیجانی و فرهنگ یادگیری سازمانی مورد واکاوی قرار دهد. پژوهش حاضر از لحاظ هدفِ تحقیق، کاربردی و بر حسب شیوۀ گردآوردی داده‌ها، توصیفی از شاخۀ پیمایشی است. جامعۀ آماری پژوهش شامل کلیۀ کارکنان شاغل در سازمان موردمطالعه ( 320 نفر) است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برای جامعۀ محدود به تعداد  175 نفر محاسبه شد. روش نمونه‌گیری، تصادفی طبقه‌ای بوده و پایایی پرسشنامه با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ تعیین شد. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها نیز با استفاده از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری با کاربرد نرم‌‌افزار لیزرل انجام گرفت. نتایج حاکی از آن است که سبک رهبری هم به‌صورت‌ مستقیم و هم از طریق متغیرهای میانجی هوش هیجانی و فرهنگ یادگیری سازمانی بر آمادگی کارکنان برای تغییر در جامعۀ هدف تأثیرگذار بوده است.